اگر چه یادمان می رود که عشق تنها دلیل زندگی است اما خدا را شکر که نوروز هر سال

این فکر را به یادمان می اورد.پس نوروزت مبارک که سالت را سرشار از عشق کند . . .

کورش کبیر میگوید:

بودن با کسی که دوستش نداری ونبودن با کسی که دوستش

داری همه اش رنجه!پس اگر همچون خود نیافتی مثل خدا تنها باش

 آفتابگردان دنبال خورشید می گشت،ناگهان ستاره ای چشمک زد،آفتابگردان سرش را پایین انداخت.آری.....گلها هیچوقت خیانت نمی کنند

خدایا!
به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم و مردنی عطا کن که بر بیهودگیش سوگوار نباشم برای اینکه هرکس آنچنان می میرد که زندگی کرده است

حقیقتش داشتم دنبال مطلب می گشتم که یهو چشمم افتاد به شعر سهراب دوباره خوندمش گفتم بد نیست که برای شما هم بزارم تا شاید با خوندنش حال و هواتون عوض بشه ........

به سراغ من اگر می‌آیید،
پشت هیچستانم.

پشت هیچستان جایی است.
پشت هیچستان رگ‌های هوا، پر قاصدهایی است
که خبر می‌آرند، از گل واشده دورترین بوته خاک.
روی شن‌ها هم، نقش‌های سم اسبان سواران ظریفی است که صبح
به سر تپه معراج شقایق رفتند.
پشت هیچستان، چتر خواهش باز است:
تا نسیم عطشی در بن برگی بدود،
زنگ باران به صدا می‌آید.
آدم این‌جا تنهاست
و در این تنهایی، سایه نارونی تا ابدیت جاری است.

به سراغ من اگر می‌آیید،
نرم و آهسته بیایید، مبادا که ترک بردارد
چینی نازک تنهایی من.                     سهراب سپهری

فلسفه تنهایی را هر چقدر هم خوب ببافند ٫ بی قواره بر تن آدم زار می زند ....

دل های پاک خطا نمیکنن ... سادگی میکنند و

امروز سادگی پاک ترین خطای دنیاست ....

                             دلم آسمان “جمعه” است ، می گیرد و نمی بارد

دوستی می گفت: خیلی سال پیش که دانشجو بودم، بعضی از اساتید عادت به حضور و غیاب داشتند. تعدادی هم برای
محکم کاری دو بار این کار را انجام می دادند، ابتدا و انتهای کلاس، که مجبور باشی تمام ساعت را سر کلاس بنشینی. هم
رشته ای داشتم که شیفته یکی از دختران هم دوره اش بود. هر وقت این خانم سر کلاس حاضر بود، حتی اگر نصف کلاس
غایب بودند، جناب مجنون می گفت: استاد همه حاضرند! و بالعکس، اگر تنها غایب کلاس این خانم بود و بس، می گفت:
استاد امروز همه غایبند، هیچ کس نیامده!

در اواخر دوران تحصیل، باهم ازدواج کردند و دورادور می شنیدم که بسیار خوب و خوش هستند. امروز خبردار شدم که آگهی
ترحیم بانو را با این مضمون چاپ کرد است:

هیـچ کس زنده نیست… همه مُردند …

دیدید می دونستم که منتظر نمی مونید. منم حالا نمی رم نمک بیارم

لحظه ها را ميگذرانديم تا به خوشبختي برسيم غافل ازاينکه خوشبختي درآن لحظه هائي بود که گذرانديم.

                                                  

خدايا ! تو اين روزای باقی مونده تا عيد

 هيچ پدر و مادری رو شرمنده بچه هاش نكن 

         بخوان دعای فرج را به یاد خیمه سبز که آخرین گل سرخ از همه خبر دارد

...

ما که هستیم؟

یک سخنران مشهور سمینارش را با در دست گرفتن بیست دلار اسکناس شروع کرد

او پرسید چه کسی این بیست دلار را می خواهد؟

دست ها بالا رفت.او گفت:من این بیست دلار را به یکی از شما می دهم

اما اول اجازه دهید کاری انجام دهم.

او اسکناسها را مچاله کرد و پرسید چه کسی هنوز این ها را می خواهد؟

باز هم دست ها بالا بودند.او جواب داد خوب. اگر این کار را کنم چه؟

او پول ها را روی زمین انداخت و با کفشهایش آنها را لگد کرد

بعد آنها را برداشت و گفت:

مچاله و کثیف هستند حالا چه کسی آنها را می خواهد؟

بازهم دستها بالا بودند

سپس گفت:

هیچ اهمیتی ندارد که من با پولها چه کردم شما هنوز هم آن ها را می خواستید

چون ارزشش کم نشد و هنوز هم بیست دلار می ارزید.

اوقات زیادی ما در زندگی رها می شویم، مچاله می شویم

و با تصمیم هایی که می گیریم و حوادثی که به سراغ ما می آیند آلوده می شویم .

و ما فکر می کنیم که بی ارزش شده ایم

اما هیچ اهمیتی ندارد که چه چیزی اتفاق افتاده یا چه چیزی اتفاق خواهد افتاد.

شما هرگز ارزش خود را از دست نمی دهید.

کثیف یا تمیز،مچاله یا چین دار

شما هنوز برای کسانی که شما را دوست دارند بسیار ارزشمند هستید.

ارزش ما در کاری که انجام می دهیم یا کسی که می شناسیم نمی آید

ارزش ما در این جمله است که:

ما که هستیم؟

هیچ وقت فراموش نکنید که شما استثنایی هستید

ما که هستیم؟

یک سخنران مشهور سمینارش را با در دست گرفتن بیست دلار اسکناس شروع کرد

او پرسید چه کسی این بیست دلار را می خواهد؟

دست ها بالا رفت.او گفت:من این بیست دلار را به یکی از شما می دهم

اما اول اجازه دهید کاری انجام دهم.

او اسکناسها را مچاله کرد و پرسید چه کسی هنوز این ها را می خواهد؟

باز هم دست ها بالا بودند.او جواب داد خوب. اگر این کار را کنم چه؟

او پول ها را روی زمین انداخت و با کفشهایش آنها را لگد کرد

بعد آنها را برداشت و گفت:

مچاله و کثیف هستند حالا چه کسی آنها را می خواهد؟

بازهم دستها بالا بودند

سپس گفت:

هیچ اهمیتی ندارد که من با پولها چه کردم شما هنوز هم آن ها را می خواستید

چون ارزشش کم نشد و هنوز هم بیست دلار می ارزید.

اوقات زیادی ما در زندگی رها می شویم، مچاله می شویم

و با تصمیم هایی که می گیریم و حوادثی که به سراغ ما می آیند آلوده می شویم .

و ما فکر می کنیم که بی ارزش شده ایم

اما هیچ اهمیتی ندارد که چه چیزی اتفاق افتاده یا چه چیزی اتفاق خواهد افتاد.

شما هرگز ارزش خود را از دست نمی دهید.

کثیف یا تمیز،مچاله یا چین دار

شما هنوز برای کسانی که شما را دوست دارند بسیار ارزشمند هستید.

ارزش ما در کاری که انجام می دهیم یا کسی که می شناسیم نمی آید

ارزش ما در این جمله است که:

ما که هستیم؟

نظر دکتر شریعتی در مورد فقر را بدانید

اسلام بر خلاف مذاهب دیگری که توجیه کننده ی فقر را مناسبات زندگی اجتماعی میدانند، بزرگترین آموزش یافته ی مکتبش ابوذر میگوید: “وقتی فقر وارد خانه ای میشود، دین از درب دیگر خارج میشود” و یا پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) که بنیانگذار مکتبی است که همه ما مسلمانان به آن اعتقاد راسخ داریم چه شیوا و ساده بیان فرموده است: “من لا معاش له لا معاد له” کسی که زندگی مادی ندارد زندگی معنوی هم نخواهد داشت. چون؛ شکم خالی هیچ ندارد، جامعه ای که دچار کمبود اقتصادی و مادی است مسلماً کمبود های معنوی بسیاری خواهد داشت و آنچه را که در جامعه های فقیر، آنرا اخلاق و مذهب می نامند، متاسفانه معنویت در آن جایی ندارد.

میخواهم بگویم؛ فقر همه جا سر میکشد …

فقر ، گرسنگی نیست، عریانی هم نیست …فقر ،حتی گاهی زیر شمش های طلا خود را پنهان میکند…

 فقر ، چیزی را “نداشتن” است ؛ ولی آن چیز پول نیست ؛ طلا و غذا هم نیست …

فقر ، ذهن ها را مبتلا میکند …

فقر ، اعجوبه ایست که بشکه های نفت در عربستان را تا ته سر میکشد …

فقر ، همان گرد و خاکی است که بر کتابهای فروش نرفته ی یک کتابفروشی می نشیند …

فقر ، تیغه های برنده ماشین بازیافت است که روزنامه های برگشتی را خرد میکند …

فقر ، کتیبه ی سه هزار ساله ای است که روی آن یادگاری نوشته اند …

فقر ، پوست موزی است که از پنجره یک اتومبیل به خیابان انداخته میشود …

فقر ، همه جا سر میکشد …

فقر ، شب را “بی غذا”  سر کردن نیست …

فقر ، روز را “بی اندیشه” سر کردن است …

       خود را با دست خود به هلاکت میفکنید    

در فولكلور آلمان ، قصه ای هست كه این چنین بیان می شود :
مردی صبح از خواب بیدار شد و دید تبرش ناپدید شده . شك كرد كه همسایه اش آن را دزدیده باشد ، برای همین ، تمام روز اور ا زیر نظر گرفت.
متوجه شد كه همسایه اش در دزدی مهارت دارد ، مثل یك دزد راه می رود ، مثل دزدی كه می خواهد چیزی را پنهان كند ، پچ پچ می كند ،آن قدر از شكش مطمئن شد كه تصمیم گرفت به خانه برگردد ، لباسش را عوض كند ، نزد قاضی برود و شكایت كند.
اما همین كه وارد خانه شد ، تبرش را پیدا كرد . زنش آن را جابه جا كرده بود. مرد از خانه بیرون رفت و دوباره همسایه اش را زیر نظر گرفت و دریافت كه او مثل یك آدم شریف راه می رود ، حرف می زند ، و رفتار می كند!
پائلو کوئیلو
همیشه این نکته را به یاد داشته باشید که ما انسانها در هر موقعیتی معمولا آن چیزی را می بینیم که دوست داریم ببینیم!

فراموش مکن تا باران نباشد رنگین کمان نیست 
تا تلخی نباشد شیرینی نیست 
و 
گاهی همین دشواری هاست که از ما انسانی نیرومند تر و شایسته تر می سازد خواهی دید 
آری خورشید بار دیگر درخشیدن آغاز می کند

هنگامی كه دری از خوشبختی به روی ما بسته میشود 
دری دیگر باز می شود ولی ما اغلب چنان به دربسته چشم می دوزیم كه درهای باز را نمی بینیم

طنز؛ عقده های خودمانی!

 هر جمعه به جاده آبي نگاه مي كنم .

و در انتظار قاصدكي مي نشينم كه قرار است خبر گامهاي تو را براي من بياورد،

 گامهاي استوار و دستهاي سبزت را.

وفاداری؟ خدا بیامرزدش ...

واقعا به کجا چنین شتابان؟

به تعظیم مردم زمانه اعتماد نکن .

تعظیم انان همانند دو سر کمان

 است که هرچه به هم نزدیکتر شوند تیرش کشنده تر است

آیا مردان در ایران باستان هیز نبوده اند؟ به نظرم نبوده اند. زیاد نشنیده ام که ایرانیان وقتی کشورگشایی می کردند زنان آنها را آزار داده باشند یا تصاحب کرده باشند. اهل غارت و تجاوز نبوده اند. 

مردان در ایران امروزی را نمی دانم در باره شان چه می شود گفت و حواسشان به کجاست!

باور بفرمایید الان بیش از آنچه به فکر عوارض آلودگی هوا و سلامتی قلب و ریه خود باشند به فکر خرید محصولات بهداشتی برای درمان ناتوانی و ضعف جنسی هستند! چرا؟

آیا شما  شبکه های ماهواره ای و تهاجم فرهنگی را بی تاثیر می دانید؟ آیا حذف تاریخ و فرهنگ و هنر و محدودیت هایی که در این زمینه ها هست بی تاثیر است؟

ما آیا چه قدر در مورد موسیقی کلاسیک می دانیم آیا اثار بتهون را  می شناسیم یا تشخیص می دهیم؟ اما صدای فلان خواننده لس انجلسی یا وطنی و مجاز را به خوبی می شناسیم. چرا؟

اگر مردان در ایران باستان هیز نبوده اند و امروز به این حال و روز افتاده ایم حق هست که خیلی زن ها بارها این جمله را به مردشان می گویند:

"ای مرد! آخه به تو هم می گن مرد؟"

"گناهی بالاتر از این نیست که از گناه دیگران پرده برداریم" خیر منظور این نیست که در مقابل جرم سکوت کنیم. منظور تشت رسوایی طرف را بر زمین کوبیدن است. راستی این جریان تشت رسوایی رو می دونید چیه؟ اگه نمی دونید جستجو کنید جالبه بدونید. یک اطلاعات عمومی هست. وقتی میگن تشت رسوایی طرف از بام افتاده... مولوی هم خیلی به این مورد اشاره داره